Het warme bos, een bed van mos
Dit is het windstil woud
Het immer groen, voor altijd jong
Met vruchten goud omglansd
O bos der bossen, bos des gouds
Een lusthof luisterrijk

Wij kennen beiden het barre lijden
Over negen nachten
Bemin je mij zo je bemint jezelf

Herten werpen geweien af
Hier is kamp noch krijg
Om stille kronen en stammen hoog
Rust serene vree
Met heidens hart ons heil gesterkt
In dit gewijde woud

Wij kennen beiden het barre lijden
Over negen nachten
Bemin je mij zo je bemint jezelf