Wat zullen we ze missen
De groene bankjes en de nissen
Dat piepkleine balkonnetje
Met de ronde klok
Ik voel nu al de nostalgie
Naar die oude democratie
Waar je elkaar naar hartelust kon 'tekkelen'
Een beetje fin de siecle
Een beetje eind van een epoque
Wat zullen we ze missen
De groene bankjes en de nissen
Met dat stuuc plafonnetje
't Leek net een kippehok
Ik voel nu al de nostalgie
Naar die oude democratie
Waar je veel hanen en ook schaarse hennen
Naar de microfoon
Zag rennen
En plotseling uit zag barsten
In een vervaarlijk tokketok

Er werd veel opgerakeld
Er werd heel veel gezegd
Er werd veel afgekakeld
Maar zelden een ei gelegd

Wat zullen we ze missen
De groene bankjes en de nissen
En al die late uurtjes
Als Van Aardenne
Van Eekelen
Brokx of Braks vertrok
Ik voel de nostalgie
Naar die ouwe democratie
Hans van Mierlo nam vaak voor- of achteraf
Uit die eeuwige karaf
Met weerzin nog een slok

Straks gaan we allemaal
Naar de vernieuwde Ridderzaal
Trix en Claus die zitten droef
Op een zitzak en een poef
Als ik maar niet hoef!

Wat zullen we ze missen
Schandalen, hele rissen
Lockheed en de R.S.V.
En de quotum van de vis
Ik voel de nostalgie
Naar die ouwe democratie
Wat maakte men
Aan onbenul veel woorden vuil
Ik denk terug aan Joop den Uyl
Een tijd die niet meer is...