I skuma stend du der glimande
Det er som om tåka hev deg fødd og fostra
På andevev dei verka, di kofte heid og kvit
Der dei ute under ysste rota sit

Eit ljos det skin i sume, orlogs-vigde
Ei lukke om ein skimtar deg, i teikn og tyde

Allstøtt annleis
Millom veraldar går
Heilag hyrde
Heid og kvit