Reuzenspraak
Vanaheim
Reuzenspraak
Eeuwenoude woorden in een dode taal
Spreken over gevaarten met een verloren verhaal
Gebundeld in een sprookjesboek met een duistere wil
Vader leest voor en zijn dochter luistert aandachtig en stil
Zodra het meiske haar ogen sloot
Kwamen haar vaders woorden tot leven
Wanneer de man over reuzen sprak
Een onschuldige ziel naar het woud gedreven
Dwalend kind
Volg de wind
Leer hen de verhalen
Diep in de nacht
Ontwaakt zij onder hypnose
En dient zij haar drang
Onder de ban van het reuzenvolk
Allengskens meer opgeslokt door het nodende woud
Sereen en onverdorven heeft ze hen eerder aanschouwd
Het donkere schrift uit het sprookjesboek leidt de weg naar de grond
Waar sinds haar vader het verhaal voorleest de legende ontstond
Zodra het meiske haar ogen sloot
Kwamen haar vaders woorden tot leven
Wanneer de man over reuzen sprak
Een onschuldige ziel naar het woud gedreven
Glorieus, majestueus
Dalen baarden neerwaarts
Afstammelingen
Van de scheppende herders der aarde
Begeren hun ontstaansgeschiedenis
Om te leren waar hun bron ontsprong
Slaap in haar ogen
Bloed aan haar handen
Moedig leest zij elke nacht het verhaal aan de reuzen voor
Treedt naar voren
En open ons verhaal
Toen de matriarch onze aarde schiep
Hieuw zij een reuzenstam uit steen
Aan wie zij haar macht en wijsheid schonk
Zo was zij niet alleen
Zij vormden de heuvels, groeven het dal
En plantten het bos waar ons volk vechten zal
Door schicht en regenval
Tot het lot ons dorp gelijk maakt met de grond
Haar onschuld bewezen
Niets of niemand heeft haar gehoord
Historie voorgelezen
Reuzen brachten de mensheid voort
Een oude ziel vol raad
Geeft een noodsein voor wat hen overkomen gaat
Bezield door het schouwspel, haast zij zich terug
Liet de samenkomst en het lotgeval achter haar rug
Als de morgen komt blijft de nacht in haar hoofd
’T allergrootste gevaar
is dat niemand haar gelooft
Zodra het meiske haar ogen sloot
Kwamen haar vaders woorden tot leven
Wanneer de man over reuzen sprak
Een onschuldige ziel naar het woud gedreven
Ancient words in a dead language
Recounting journeys with a bygone tale
Bundled in a fairy book with a dark will
Father reads aloud and his daughter listeneth attentive and silent
As soon as the girl closeth her eyes
Her father's words were quickened
When the man spoke of giants
An innocent soul driven to the woods
Wandering child
Follow the wind
Teach them the tales
Deep in the night
She awoke under hypnosis
And serveth her complusion
Under the spell of the horde of giants
Slowly more swallowed up by needy woods
Serene and unspoiled she had seen them before
The dark writing of the fairy book leads to the ground
Where since her father read the story the legend arose
As soon as the girl closeth her eyes
Her father's words were quickened
When the man spoke of giants
An innocent soul driven to the woods
Glorious, majestic
Beards drop down
Descendants
Of the creative shepherds of the earth
Covet their history of origin
To learn where their source sprang
Sleep in her eyes
Blood on her hands
Bravely she reads the story to the giants every night
Step forward
And unfold our tale
When the matriarch created our earth
She hewed a giant tribe from stone
To whom she gave her power and wisdom
So she was not alone
They formed the hills, dug the valley
And planted the forest where our people will fight
Through thunder and rain
Till fate maketh our village level with the ground
Her innocence proven
Nothing or no one hath heard her
History read aloud
Giants brought forth mankind
An old soul full of council
Giveth a distress signal for what will happen to them
Moved by the spectacle, she hurried back
Left the gathering and the fate behind her
When morning cometh, night remains in her mind.
The greatest danger of all
Is that nobody believeth her
As soon as the girl closeth her eyes
Her father's words came to life
When the man spoke of giants
An innocent soul driven to the woods
