Onbevangen
Vanaheim
Onbevangen
Hoort het gedreun van den oorlog
Die eeuwig woedt en ons bloed laat stromen
Een goede nachtrust heeft men lang niet gehad
Boze dromen tonen wat gaat komen
Dra het oord is gevestigd
Zal de welvaart vormen, de stam vergroten
Men belove met hoofd geheven
Eervol en trots hun ziel te geven
Zij zijn onbevangen
Naïef zijn de kind’ren van het woud
Eenmaal ontkomen is er niets dat hen weerhoudt
Van het treden in de sporen van hun held
Die hen bij terugkeer de verhalen vertelt
Met doodsgevaar, volbreng ik mijn plichten
Verman ik mij en is de streek in mijn gevang
Door mijn bevelen dapper te verrichten
Verstrijk ik roem waar ik zo hevig naar verlang
Schouw het gezicht van de welstand
Door moed en gave in stand gehouden
Met de hartstocht voor het voortbestaan
Natuur nabij heeft doen benauwen
Diep in de nacht vormt een drogbeeld
De verschijningen der duisterheden
Angst en moeheid met trots verslagen
Wordt het woud met moed betreden
Zij zijn onbevangen
Naïef zijn de kind’ren van het woud
Eenmaal ontkomen is er niets dat ze weerhoudt
Van het treden in de sporen van hun held
Die hen bij terugkeer de verhalen vertelt
Ik doorsta stromende regen
Bewapend ren ik door de bossen van weleer
Opgegroeid in een huis vol strategen
Verzet ik mij en volg ‘k mijn laatste dag de heer
Door weerzin bezeten
Door vader geëerd
Door goden verstoten
De duistere wouden ingekeerd
Dwalend in het avondrood
Jagend op de laatste vacht
Klinkt een dreun die het oor verdooft
Door gewekte reuzen opgewacht
Ontwapend in een ommezien
Gestraft door diens besmeurd gemoed
Kruipend terug naar huis begeven
Waar vader zijn zoon ‘s morgens treft in bloed
Hear the rumble of the war
That rageth eternally and maketh our blood to flow
A good night of slumber hath not long been known
Evil dreams show what approacheth
As soon as the place will be established
Will form prosperity, enlarge the tribe
They promise with head held high
Give their souls with honor and pride
They are unbridled
Naïve are the children of the woods
Once escaped, nothing restraineth them
From following the footsteps of their hero
Who returning tells them tales
Risking death, I fulfil my duty
I hold resolve and the land is in my keeping
By bravely following my commands
I gain the glory I so earnestly desire
Behold the face of prosperity
Kept by courage and grace
With the passion for continuation
Hath exhausted the nature nearby
Deep in the night, a deceitful form
The apparitions of dark things
Fear and fatigue with pride defeated
The forest is entered with courage
They are unbridled
Naïve are the children of the woods
Once escaped, nothing restraineth them
From following the footsteps of their hero
Who returning tells them tales
I endure the pouring rain
Armed, I run through the woods of yore
Raised in a house full of strategists
I resist and follow the lord to my last day
Filled with reluctance
Honored by father
Rejected by gods
Withdrawn into dark woods
Wandering in the red of evening
Hunting the last fur
A thump sounds that numbs the ear
Awaited by awakened giants
Disarmed in an instant
Punished by his soiled demeanor
Resigned to crawling back home
Where at morning father finds his bloodied son
