Ég sá sveima hjá
Í djúpinu, úr myrkrinu

Undir báru umlykur allt
Skaðræðis skepna
Hrjóstugur og falinn
Og nagar á sér halann
Óttast hann hver sá er á sæinn sækir
Hann liðar umhverfis Miðgarð

Víðsvegar hverfull konungur ævar
Hvarvetna skipsbrot má sjá
Heiftmikill umfangsverður fengur
En aðeins einn er honum um megn
Dregur þig í djúpið bjargarvana
Eiturkjaftur verður mönnum að bana

ÞAðan sem ólgan á sér upptök
Er Angurboðu afkvæmi að sök
Brotsær lemur svo á knerri
Og brotnar kjölurinn í tvennt

Miskunnarlaus
Sonur hataðra jötna
Plága sjávarins
Hlórriði mun þig fella

Ég veit hvers vegna þú ert til
ÞÚ varst einungis borin til að drepa
Eitraður og stór
Nú berst þú við Þór
En enginn mun þín sakna
Ég mun fagna er þú deyrð