De sneeuw hangt in de takken
Vastgeplakt aan zwarte stammen
Ik prop de sneeuw in mijn mond
Sneeuw, zo wit en schoon
Grote zwarte kraaien vreten
Het weggegooide brood
En wij waden als vogels
Door de knarsende sneeuw

Jouw hand voelt aan als sneeuw
Als sneeuw heel koel, heel los, heel licht als sneeuw

Het bloed ruist luid in mijn oren
En het zweet bevriest op mijn voorhoofd
Twee dunne witte slierten
Stoot ik uit mijn neusgaten