disarida seni gordüm, beni sordun bakarken acitiyordun sokaklar hic tekin degil buz gibi kapilari sabirla kapatirken agliyorum yavas yavas karanliga bogulurken benim diye bu evdeyim ve karnim tok ve aynada, bu aynada yine kimse yok yine kimse yok silah sesleri geliyorlar icimden hic yokken suphe ediyorum ellerimden ellerimden...