Nokta Papilio

Vidu, kompatinda naivulo
Kiu al la lumo tro sopiris
Vi flugilon perdis en la brulo
De la flamo, kiu vin altiris

Pli prudente estus, ke profundon
De malhela ombro vi toleru
Ol ke via belo spertu vundon
Kaj vi mem pri ĉio malesperu