Boven de bloemen opa's kuifje Wit oplichtend in het donkere huis Hij kan je nog niet zien, maar natuurlijk wuif je Want je weet en je denkt blij: Opa is thuis Misschien is het sentimenteel te noemen Maar het doet me zeer als ik nu passeer Er staan voor het raam nog steeds van die bloemen Alleen opa's kuifje is er niet meer