Vindurinn flytur fjöll En hugurinn flytur allt sem eftir er Með þröngri sýn er heimurinn fagur og allt með feldu er En sjáðu á bak við luktar dyr að ljósið hverfandi fer Allt sem fagurt er visnar að innan Vilji minn og hugarangur eru Að draga úr mér mátt til að halda áfram Ég er einn og yfirgefinn í þessum heimi Óður minn er brostinn og nístir af sársauka