Mia cara madre, sta pe' trasí Natale, e a stá luntano cchiù mme sape amaro Comme vurría appiccia' duje o tre biangale comme vurría sentí nu zampugnaro! A 'e ninne mieje facitele 'o presebbio e a tavula mettite 'o piatto mio facite, quann'è 'a sera d''a Vigilia comme si 'mmiez'a vuje stesse pur'io E nce ne costa lacreme st'America a nuje Napulitane! Pe' nuje ca ce chiagnimmo 'o cielo 'e Napule, comm'è amaro stu ppane! Mia cara madre, che só, che só 'e denare? Pe' chi se chiagne 'a Patria, nun só niente! Mo tengo quacche dollaro, e mme pare ca nun só' stato maje tanto pezzente! Mme sonno tutt''e nnotte 'a casa mia e d''e ccriature meje ne sento 'a voce ma a vuje ve sonno comm'a na "Maria" cu 'e spade 'mpietto, 'nnanz'ô figlio 'ncroce! E nce ne costa lacreme st'America a nuje Napulitane! Pe' nuje ca ce chiagnimmo 'o cielo 'e Napule, comm'è amaro stu ppane! Mm'avite scritto ch'Assuntulella chiamma chi ll'ha lassata e sta luntana ancora Che v'aggi''a dí? Si 'e figlie vònno 'a mamma, facítela turná chella "signora". Io no, nun torno...mme ne resto fore e resto a faticá pe' tuttuquante. I', ch'aggio perzo casa, Patria e onore, i só carne 'e maciello: Só emigrante! E nce ne costa lacreme st'America a nuje Napulitane! Pe' nuje ca ce chiagnimmo 'o cielo 'e Napule, comm'è amaro stu ppane!