Nóttin klæðir okkur best Við vöknum þegar sólin sest ÞEgar skammdegið er svartast Skína næturblómin bjartast Og þau gera það þótt við finnum þau ekki hér ÞVí þau rifnuðu upp með rótum og standa núna á tveimur fótum Og blómstra í dömunni sem dansar við hliðiná mér