moloko bezhit iz paketa polosti ugolkami gub oskolom vniz tianetsia napolniaia tsiframi svoej plotnosti i vse bol'she nachinaet nravitsia kogda oblomki belye khvataet gorlo v desnakh stynut nervov chernye dyry ia nasyshchaius' dobytym segodnia kormom kuskom, otorvannym ot starogo tela mira na stol belym snegom raduet mgnovenie perlamutrovym zhemchugom visnet i belymi nitkami pust' padaet na melkie bryzgi drobias' kistiami