Er leefde eens een arend, die niet meer vliegen kon Ooit zweefde hij in vrijheid en vloog richting de zon Maar omstandigheden brachten hem nu letterlijk aan de grond En zo leefde hij met zijn kop omlaag, tot iemand hem daar vond De man keek naar de arend, die verdwaald wat rondjes liep En bedacht zich toen, dit is niet waarvoor God de arend schiep Dus zij teelde hem vol liefde op, wees naar boven terwijl hij zei Jongen, kijk omhoog en vlieg, daarboven ben je vrij Maar de arend was helaas nog aan zijn aardse plek gewend En hoewel hij ergens voelde, dat hij voor boven was bestemd Ging zijn blik weer naar die oude plek, die hij comfortabel vond En met een snelle sprong belandde hij weer veilig op de grond Toch kon de man niet aanzien, hoe die arend daar zo zat Dat zo'n mooie vogel rondjes liep, terwijl hij vleugels had Daarom gaf hij het opnieuw een kans, vanaf een schuurdak deze keer Maar ook nu daalde de arend snel op vertrouwde bodem neer Maar de man was erg geduldig, en hij gaf het nog steeds niet op Nee, hij nam de arend mee naar een hoge bergtop Hij keek het beest indringend aan, en zei weer vlieg, je kunt het echt En weet je wat er toen gebeurde, nadat hij dit had gezegd Opeens gingen de vleugels, heel krachtig op en neer Er kwam hoop in die arends ogen, dat het ging lukken deze keer En met een sterke sprong naar voren, kwam hij los en steeg omhoog De man keek hem met tranen na, tot hij boven de wolken vloog Oké mijn vriend, je snapt het wel, die arend dat zijn wij Bestemd voor hemels leven, maar zijn we echt wel vrij? Of zitten we aan de aarde vast, drukt iets ons steeds omlaag? Dan mogen we hoopvol uitzien, naar verandering vandaag Want God zegt, richt je hoofd omhoog, en geef je last aan mij Ik leer je hemels leven, want in Jezus ben je vrij Dus spreid je vleugels uit en leef, en eer mij in het licht Hier is rust en vreugde, en een prachtig ver gezicht