Luscinia

Cesair

Composed by: Monique van Deursen/Sophie Zaaijer/Thomas Biesmeijer/Daan van Loon/Luka Aubri
Cantaben els ocells l'alba
I es despertà l'amat qui es l'alba
E los aucells finiren llur cant
I l'amic morí per l'amat, en l'alba

Mi son seduto su la panchetta
Come una volta, quanti anni fa?
Ella, come una volta, s'è stretta
Su la panchetta

E non il suono d'una parola
Solo un sorriso tutta pietà
La bianca mano lascia la spola

Morta! Sì, morta! Se tesso, tesso
Per te soltanto, come, non so
In questa tela, sotto il cipresso
Accanto alfine ti dormirò

Piango, e le dico: Come ho potuto
Dolce mio bene, partir da te?
Piange, e mi dice d'un cenno muto
Come hai potuto?

E piange, e piange, mio dolce amore
Non t'hanno detto? Non lo sai tu?
Io non son viva che nel tuo cuore
    Page 1 / 1

    Lyrics and title
    Chords and artist

    reset settings
    OK