ang ‘yong bisig ang sandalan ‘pag nangangawit na’ng walang hintong isipan ang ‘yong tinig ang takbuhan kapag walang ibang gustong mapakinggan ikaw ang aking palagi ako’y iyong kakampi at kung sa hirap ay abutin basta ba’t magkatabi bukas, ang sulat ko’y iaabot laman nito’y ‘wag ilagay sa limot kalawakan ko ang ‘yong kamay bukas, ang sampaguita kong napulot ay ibibigay sa 'yo, o irog at mga diwa natin ay ‘di na mawawalay ikaw ang aking katahimikan (ikaw ang aking katahimikan) kapag sabay-sabay ang ingay at kaguluhan kahit nga ang kadiliman (kahit nga ang kadiliman) kapag ikaw na ang ngumiti, matatabunan bukas, ang sulat ko’y iaabot laman nito’y ‘wag ilagay sa limot: kalawakan ko ang ‘yong kamay bukas, ang sampaguita kong napulot ay ibibigay sa ‘yo, o irog at mga diwa natin ay hindi na mawawalay matatapos din ang pangungulila kong ito ilang tulog na lamang ang bibilangin ko ang sulat ko’y iaabot laman nito’y ‘wag ilagay sa limot kalawakan ko ang ‘yong kamay bukas, ang sampaguita kong napulot ay ibibigay sa 'yo, o irog at mga diwa natin ay (at mga diwa natin ay) mga puso natin ay hindi na mawawalay