Ahora ven a mia memoria, aquel tempo del pataqueiro deseherbando el eiro entero con ua cadrilada que me muero pega a brisa del nordés, teño chios de merda os pes ta conmigo a mia bola y un bon feixe de carola apurándonos que asoma el temporal encima de a fábrica de vidal. Tian a mania as patacas, fosen o no baracas de esconderse entre a maleza pra que partiras a cabeza y a nun ser que desherbaras y todos os carbeis quitaras podrias pasar el día entero tratando mialme de ir al rego y todo mentres que asoma el temporal encima de a fábrica de Vidal Y os vecios discutían sobre todo condo se enchian a ver quen tia miyor curtía mas límpia y menos bravía porque fulano o mengano e ven cocho y ven marrano ten el eiro como un prao, díxomo el que vive al yao y por encima de a fábrica de Vidal chegou el temporal.